Αντικείμενο

1. υπογραμμίζω τα αντικείμενα των ρημάτων και τα χαρακτηρίζω άμεσα ή έμμεσα:

1. Ἐμμένω τοῖς ὃρκoίς.

2. Ταῦτα ἐδίδασκεν ἡμᾶς.

3. Οὓτω δίδωσιν ἐβδομήκοντα μνᾶς.

4. Τότε μέν ἒλυσαν τήν πολιορκίαν.

5. Ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ.

6. Δαρεῖος Κῦρον σατράπην ἐποίησε.

7. Μη μου τούς κύκλους τάραττε.

8. Τοῖς νόμοις πείθου.

9. Οἱ στρατιῶται Ἀλκιβιάδην στρατηγόν εἳλοντο.

2. υπογραμμίζω τα ρήματα και τα απρόσωπα ρήματα. Βρίσκω τα υποκείμενα τους και τα αντικείμενα τους. Κατόπιν χαρακτηρίζω το είδος της σύνταξης ως ταυτοπροσωπία ή ετεροπροσωπία:

1.     Οὐδείς βούλεται θνήσκειν.

2.     Οὐ χρή τῶν διδασκαλικῶν λόγων ἀμελεῖν.

3.     Προσήκει ἡμῖν φεύγειν τήν ἀχαριστίαν.

4.     Σωκράτης ᾤετο (πίστευε) διδακτήν τήν ἀρετήν εἶναι.

5.     Συμφέρει νῦν Θηβαίους ταῦτα ποιῆσαι.

6.     Νομίζει οὗτος ἐκ θεῶν εἶναι.

3.     Στις παρακάτω φράσεις να διακρίνετε το άμεσο και το έμμεσο αντικείμενο.

 

·        Διδάσκουσι δέ τούς παῖδας σωφροσύνην.

·        Κρέοντος τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος οὐ μικρά συμφορά κατέσχε Θήβας.

·         Ὁ δέ Κλεόμβροτος ταῦτα ἀκούσας παρεσκευάσατο πρός μάχην.

 

4.     Να βρείτε ποια ρήματα είναι μονόπτωτα και ποια δίπτωτα (τα δίπτωτα να χαρακτηριστούν άμεσα – έμμεσα):

• Οἱ γεωργοί τούς ἀγρούς θεραπεύουσι.
• Πολλά ἀγαθά οἱ θεόι παρέχουν τοῖς ἀνθρώποις.
• Τῇ ἀχαριστίᾳ ἕπεται ἡ ἀναισχυντία.
• Τά ἔργα οὐ συμφωνεῖ τοῖς λόγοις.
• Ἡ μωρία κακά τοῖς ἀνθρώποις φέρει.
• Χρῆ τῆς οὐσίας μεταδιδόναι τοῖς φίλοις.
•  Προέταξαν τούς ἱππέας τῶν φαλάγγων.
• Κῦρος ἔδωκε τοῖς στρατιώταις μισθόν.
• Κῦρος ἐπεμελεῖτο τῶν βαρβάρων.
• Κῦρος προέταξε τούς ἰππέας τῆς φάλαγγος.
• Τό ἀνθρώπινον γένος μετείληφεν ἀθανασίας.
• Λακεδαιμόνιοι ἐσφάλησαν των ἐλπίδων.
• Ἀχιλλεύς τοῦ θανάτου ὠλιγόρισεν.
• Ἁνήρ φιλότιμος ἐθέλει αἰσχρῶν κερδῶν ἀπέχεσθαι.
• Τοῦτο οὐκ ἔπειθε τους Φωκέας.
• Ἀθηναῖοι ἐξήκοντα τάλαντα εἰσέπραττον.
• Οἱ Θετταλοί ἐκώλυον τόν Αγησίλαον τῆς παρόδου.
• Οἱ Ἠλεῖοι τούς Λακεδαιμόνιους εκώλυον τοῦ ἀγώνος.
• Φοίνικες ἄνδρες τούς Αἰγυπτίους τήν ναυπηγίαν ἐδίδαξαν.
• Κῦρος ἔπεμπε τούς δασμούς βασιλεῖ.
• Ἀλκιβιάδης ἱππέυειν ἐπεθύμησε.
• Φίλους ἔχων νόμιζε θησαυρούς ἔχειν.
• Συμβουλεύω μή παραδιδόναι τά ὄπλα.
• Δείξωμεν τοῖς βαρβάροις ὅτι δυνάμεθα τούς ἐχθρους τιμωρεῖσθαι.
• Κῦρος ὑπόσχετο δώσειν ἑκάστω πέντε μνᾶς.