Τρόποι ανάπτυξης παραγράφου 1
Τρόποι ανάπτυξης παραγράφων
1. Πίσω από εκδηλώσεις που σ' έναν πολιτισμένο λαό και τον εξελιγμένο πνευματικά άνθρωπο με αξιολογικά διαφορισμένη συνείδηση χαρακτηρίζονται αισθητικές, κρύβονται για τον πρωτόγονο διαθέσεις το περισσότερο αναισθητικές. Οι πρόγονοι βάφονται, σημαδεύουν το κορμί τους και στολίζονται όχι από απλή διακοσμητική ευχαρίστηση, αλλά για να φαντάζουν εξωτικά και να τρομάζουν τους εχθρούς τους ή για να ξεχωρίσουν από τους ανθρώπους άλλων φυλών ή για να μοιάζουν με τα ζώα που λατρεύουν (τοτέμ) ή για να επιδεικνύουν τη ρώμη τους και τον πλούτο τους και να ελκύουν το άλλο φύλο. 'Όταν πεθάνει ένας δικός τους, αλλάζουν ντύσιμο, βάφονται και παραμορφώνονται, για να μη τους αναγνωρίσει η σκιά του νεκρού και τους κακοποιήσει.
2. Την εγκληματικότητα τροφοδοτεί, πολλές φορές, η οικονομική κρίση στην ποικιλομορφία των εκφράσεών της. Αποτελεί, πράγματι, απαραγνώριστη αλήθεια ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει υιοθετήσει έναν υλιστικό προσανατολισμό, αναγορεύοντας το χρήμα σε υπέρτατη αξία, με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει αλώβητος κανένας τομέας της ανθρώπινης ζωής. Εξάλλου, η εμφάνιση φαινομένων, όπως οι ανεπίτρεπτες οικονομικές ανισότητες, η κλιμάκωση της ανεργίας των νέων ανθρώπων και ο αποκλεισμός μεγάλων άνθρωπο-συνόλων από τα οικονομικά αγαθά βρίσκονται πίσω από την ανεξέλεγκτη έξαρση (της διαφθοράς) και (της νεανικής εγκληματικότητας).
3. Γνωστή είναι η «ειδοποιός» διαφορά ανάμεσα στην παλιά, την προπολεμική και μεσοπολεμική τοξικομανία και την τωρινή, Άλλοτε, η χρήση ναρκωτικών ενδημούσε στον «υπόκοσμο», ήταν το «βίτσιο», η «πολυτέλεια», δηλαδή το καταφύγιο των απόκληρων, των παράνομων, των «out» της κοινωνίας και, μάλιστα, μιας κάποιας ηλικίας. Σήμερα, θερίζει και τον «καλό κόσμο», είναι «in» προπάντων για τα παιδιά των «καλών οικογενειών», αποτελεί την «ανώτερη μορφή» και το υποκατάστατο του «πάρτυ», του «ροκ», του έρωτα ή της «αμφισβήτησης»... Ό,τι άλλοτε ήταν στίγμα και διασυρμός, έγινε τώρα δείγμα τόλμης και συρμός.
4. Οικογένεια είναι κατ' αρχήν η ένωση και συμβίωση δύο ανθρώπων διαφορετικού φύλου, που διαβιούν υπό κοινή στέγη και έχουν συναποδεχτεί ότι θ' αντιμετωπίζουν από κοινού τα προβλήματα. Αντικειμενικός όμως σκοπός της οικογένειας είναι η τεκνοποίηση και η διαπαιδαγώγηση του νέου ανθρώπου. Από αυτήν τη λειτουργία της η οικογένεια καθίσταται καίριος θεσμός, αφού μέσω αυτής διαιωνίζεται η κοινωνία τόσο βιολογικά όσο και ηθικά - πολιτισμικά. Έτσι, η οικογένεια έχει συναισθηματικό, οικονομικό, αναπαραγωγικό, κοινωνιστικό σκοπό. Είναι, με άλλα λόγια, ένας θεσμός κύτταρο και θεμέλιο της κοινωνίας
5. Ο πολιτισμός έχει δύο όψεις, την υλική και την πνευματική. Η πρώτη αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των υλικών αναγκών του ανθρώπου και περιλαμβάνει όλα τα ορατά επιτεύγματα του, από τα ατελή παλαιολιθικά εργαλεία μέχρι την τηλεόραση και τους υπολογιστές. Η δεύτερη έχει στόχο να ικανοποιήσει τις πνευματικές ανησυχίες του ανθρώπου, να απαντήσει στα προαιώνια ερωτήματά του για τη ζωή, το θάνατο, τη φύση, την αλήθεια, την ελευθερία. Εκφράζεται κατά κύριο λόγο με τη θρησκεία, την επιστήμη και την τέχνη.
6. Πρόταση λέγεται το συντομότερο τμήμα του λόγου που εκφράζει μια σκέψη, μια επιθυμία ή ένα συναίσθημα. Τα είδη των προτάσεων ως προς το περιεχόμενό τους είναι: α) προτάσεις κρίσεως, με τις οποίες διατυπώνεται μια κρίση, μια σκέψη ή δίνεται μια πληροφορία, β) προτάσεις επιθυμίας, με τις οποίες εκφράζεται μία επιθυμία, προσταγή, ευχή, γ) προτάσεις επιφωνηματικές, με τις οποίες εκφράζεται ένα έντονο συναίσθημα και δ) προτάσεις ερωτηματικές, με τις οποίες διατυπώνεται μια ερώτηση.
7. Η γνώση ήταν, και είναι πάντα, για κάθε λογής κατεστημένο ένα δίλημμα, κάτι που γεννάει αντιδράσεις αντιφατικές και διφορούμενες. Από τη μια μεριά η εξάπλωση των γνώσεων και γενικότερα η πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων φαίνεται αναγκαία για την οικονομική διαδικασία τόσο στη φάση της παραγωγής όσο και στη φάση της κατανάλωσης: ο καλός τεχνίτης, ο καλός επαγγελματίας, ο καλός διευθυντής, ο καλός εφευρέτης χρειάζονται μόρφωση' κι ο μορφωμένος άνθρωπος έχει πρόσθετες ανάγκες να ικανοποιήσει. Από την άλλη όμως μεριά, ο μορφωμένος άνθρωπος δε γίνεται μόνο καλό στέλεχος σιην παραγωγή και καλός πελάτης στην κατανάλωση' μέσα του ξυπνούν ερωτηματικά και προβληματισμοί, αμφιβολίες και για την ίδια τη δομή της κοινωνίας, που μπορούν να υποσκάψουν τα θεμέλια του κατεστημένου και να αποβούν μοιραία για την ύπαρξή του.
