Λύκειο

Συνολικό Διαγώνισμα

ΘΕΜΑ Α.1

Να δώσετε το περιεχόμενο των όρων Βιομηχανική επανάσταση , Σχέδιο Μάρσαλ , Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ                                                              ΜΟΝΑΔΕΣ 15

ΘΕΜΑ Α.2

 Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, γράφοντας στο τετράδιό σας τη λέξη Σωστό ή Λάθος δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση:

α) Μοναδικό κίνητρο της αποικιοκρατίας ήταν η εξυπηρέ τηση οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων.

β) Ο Χαρίλαος Τρικούπης καθιέρωσε συνταγματικά τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.

γ) Το Νεοτουρκικό Κίνημα του 1908 υποσχέθηκε στους λαούς την Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ισονομία, ισοπολιτεία και ευρύτατο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα .

δ) Η ΚΤΕ επιδίωξε τη συνεργασία ανάμεσα στα έθνη , για να εξασφαλιστεί ειρήνη και ασφάλεια

ε) Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (4/11 Δεκεμβρίου 1913) επιδίκασε στην Αλβανία τη Β. Ήπειρο

στ) Τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα το 1948  .

ΜΟΝΑΔΕΣ 10

ΘΕΜΑ Β1

Για ποιο λόγο ο εθνικισμός συνδέθηκε με την αποικιοκρατία ;                    ΜΟΝΑΔΕΣ 12

ΘΕΜΑ Β2

Ποιο ήταν το σχέδιο της γερμανική εισβολής στην Ελλάδα και ποια η έκβασή του;

ΜΟΝΑΔΕΣ 13

 

 

ΘΕΜΑ Γ

Αντλώντας στοιχεία από το παρακάτω κείµενο και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις, να περιγράψετε τις αντιθέσεις που οδήγησαν στο συνέδριο του Βερολίνου (1878) και να αναφέρετε τις αποφάσεις του καθώς και τις συνέπειές του για την Ελλάδα.                                                                                                               ΜΟΝΑΔΕΣ 25

   Στις 19 Φεβρουαρίου 1878 οι Ρώσοι επέβαλαν στους Τούρκους τη συνθήκη ειρήνης, τη γνωστή ως συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Με τη συνθήκη αυτή [...] δηµιουργούνταν η λεγόµενη µ ε γ ά λ η Β ο υ λ γ α ρ ί α, που περιέκλειε στα όριά της τη Ρωµυλία, τη Β. ∆. Θράκη, τη Μακεδονία, κατά το µέγιστο µέρος της, και διχοτοµούσε την ευρωπαϊκή Τουρκία. Το νέο σλαβικό κράτος, εκτεινόµενο από το ∆ούναβη ως το Αιγαίο, έµπαινε σα ρωσικός φραγµός κατά της Τουρκίας και περιέβαλε µε ασφυκτικό κλοιό την Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας.  

     Σφοδρότατος αντίπαλος της λύσης που έδωσε η Ρωσία, µε τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, ορθώθηκε η Αγγλία, εκµεταλλευόµενη κατάλληλα τις δυσαρέσκειες που δηµιουργήθηκαν στα υπόλοιπα Βαλκανικά κράτη. Την  αγγλική αντίθεση κατά της συνθήκης αποδέχτηκε και η Αυστρία, απαντώντας ευνοϊκά στην αγγλική πρόταση για τη σύγκληση ευρωπαϊκού συνεδρίου, προς επίλυση των απορρεόντων προβληµάτων από την ρωσοτουρκική συνθήκη. Παρά την έντονη ρωσική αντίδραση, η Αγγλία επέµεινε σταθερά στις απόψεις της, γιατί έβλεπε να καταρρέει αιφνιδίως όλη η ισχύς που είχε αποκτήσει στη Μεσόγειο κατά τη δεκαετία 1869-1878.

        Πραγµατικά, από την εποχή που κατόρθωσε να οικειοποιηθεί τη δ ι ώ ρ υ γ α του Σ ο υ έ ζ (1869), και ασφάλισε έτσι τον αυτοκρατορικό της δρόµο προς τις Ινδίες, η Αγγλία παρουσιαζόταν κυρίαρχη στη Μεσόγειο. Η απρόβλεπτη λύση του Ανατολικού Ζητήµατος προς όφελος της Ρωσίας και η ραγδαία ισχυροποίηση της τελευταίας, ανέτρεπε τα αγγλικά σχέδια. Έτσι, η Βρετανική κυβέρνηση αντιµετώπιζε πλέον και το ενδεχόµενο ενός πολέµου.

      [...] Εκτός από την Αυστρία, την αγγλική πολιτική συνεπικουρεί τώρα και η Γερµανία. [...] Με τη συνδυασµένη, λοιπόν, πίεση και των τριών ∆υνάµεων, η Ρωσία αναγκάζεται να προσέλθει στην τράπεζα των διπλωµατικών συζητήσεων και η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου κηρύσσεται ανεφάρµοστη ως προς το άρθρο της, που δηµιουργούσε τη «Μεγάλη Βουλγαρία». Κατόπιν τούτου, συγκαλείται από τις ∆υνάµεις τον Ιούνιο του 1878 το Σ υ ν έ δ ρ ι ο του Β ε ρ ο- λ ί ν ο υ. [...]

       Η κυβέρνηση Κουµουνδούρου, έχοντας σαν µόνο στήριγµά της την αόριστη υπόσχεση των Άγγλων, ότι στο µελλοντικό να συνέλθει συνέδριο θα ήταν πιθανό να εισακουστεί και η Ελλάδα, αποφάσισε να εκλέξει αντιπροσώπους της και να τους στείλει στο Βερολίνο. (Τάσου Βουρνά, Ιστορία της νεότερης Ελλάδας 1821-1909, σσ. 483-484).

 

ΘΕΜΑ Δ

Αντλώντας στοιχεία από τα παρακάτω κείμενα και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις να σκιαγραφήσετε το Σύνταγμα του 1844.                                   ΜΟΝΑΔΕΣ 25

ΚΕΙΜΕΝΟ Α

Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο της 18ης Μαρτίου 1844 που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση [...] και που αναγνώριζε το δικαίωμα του εκλέγειν «εις όλους τους εντός του βασιλείου γεννηθέντας Έλληνας» που είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους και είχαν «ιδιοκτησίαν τινά εντός της επαρχίας», είτε κινητή, όπως διευκρινίστηκε στη σχετική συζήτηση, είτε ακίνητη «προσοδοφόρον και φοροτελή1», ή που εξασκούσαν «οιονδήποτε επάγγελμα ή ανεξάρτητον επιτήδευμα» [...]. Καθιερώνοντας έτσι ουσιαστικά την καθολική και –με μία σειρά άλλων διατάξεων– την άμεση ψηφοφορία για την ανάδειξη της Βουλής, η Εθνοσυνέλευση [...] πρωτοπορούσε, σε σχέση με τα ισχύοντα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες της εποχής.

ιδιοκτησία φοροτελής: η ιδιοκτησία που υπόκειται σε φορολογία

 

Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, Εισαγωγή στην Ελληνική Συνταγματική Ιστορία, Αθήνα-Κομοτηνή 1981, σσ. 65-66

 

Κείμενο Β

Στη βαθμιαία ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου και στο συνακόλουθο περιορισμό των υπερτροφικών εξουσιών του μονάρχη συνετέλεσε και η καθιέρωση με νόμο της σχεδόν καθολικής και άμεσης ψηφοφορίας (όλοι σχεδόν οι ΄Ελληνες πάνω από 25 χρονών είχαν δικαίωμα ψήφου). [...] Η καθολική ψηφοφορία προώθησε σταδιακά την πολιτική χειραφέτηση των λαϊκών στρωμάτων και, όπως όλοι οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί, συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής ιδεολογίας.

Γιώργος Αναστασιάδης, Κοινοβούλιο και Μοναρχία στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1995, σσ. 20-21

ΚΕΙΜΕΝΟ Γ

Οι διατάξεις του συντάγματος του 1844

 

"Η εθνοσυνέλευση διάρκεσε απ’ το Νοέμβρη του 1843 ως το Μάιο του 1844 και ψήφισε το Σύνταγμα που δημοσιεύτηκε στις 18/30 Μαρτίου 1844. Το πραξικόπημα του 1843 δεν έφερε στην Ελλάδα παρά μια πολιτική αλλαγή περιορισμένης σημασίας. Το Σύνταγμα του 1844 ήταν υπερβολικά συντηρητικό. Η νομοθετική εξουσία ασκούνταν συλλογικά από το βασιλιά, από μια βουλή εκλεγμένη απ’ το λαό σύμφωνα μ’ ένα σύστημα, που ήταν λίγο – πολύ τιμοκρατικό1 και από μια Γερουσία διορισμένη ισόβια απ’ το βασιλιά. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στο βασιλιά κι ασκείται απ’ τους υπεύθυνους υπουργούς του, διοριζόμενους και παυόμενους απ’ αυτόν χωρίς την έγκριση της Βουλής. Η δικαιοσύνη επίσης απορρέει απ’ το βασιλιά. Ωστόσο τα δημοκρατικά στοιχεία δεν έλειπαν. Οι πολίτες ήταν ίσοι μπροστά στο νόμο, υπήρχε εγγύηση της ατομικής ελευθερίας, της ελευθερίας του τύπου, του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι και δεν αναγνωριζόταν στην Ελλάδα η δουλεία. "

 

1. τιμοκρατικό=

 η συμμετοχή των πολιτών στη διακυβέρνηση της πολιτείας ανάλογη της περιουσιακής τουςκατάστασης

 

[Σορώνος Ν.Γ., Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας, Αθήνα 1976, σελ. 83]

 

Σεμινάριο

                                                                                                                                                                      

                                              

Ακολουθήστε μας

Log in