ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι 1.138 - Εξάσκηση - Συντακτικές Παρατηρήσεις
ΣΕΒΗ ΔΡΙΜΑΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
Ἱστορίαι 1.138
Ην γὰρ ὁ Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν δηλώσας καὶ διαφερόντως τι ἐς αὐτὸ μᾶλλον ἑτέρου ἄξιος θαυμάσαι· οἰκείᾳ γὰρ ξυνέσει καὶ οὔτε προμαθὼν ἐς αὐτὴν οὐδὲν οὔτ᾽ ἐπιμαθών, τῶν τε παραχρῆμα δι᾽ ἐλαχίστης βουλῆς κράτιστος γνώμων καὶ τῶν μελλόντων ἐπὶ πλεῖστον τοῦ γενησομένου ἄριστος εἰκαστής· καὶ ἃ μὲν μετὰ χεῖρας ἔχοι, καὶ ἐξηγήσασθαι οἷός τε, ὧν δ᾽ ἄπειρος εἴη, κρῖναι ἱκανῶς οὐκ ἀπήλλακτο· τό τε ἄμεινον ἢ χεῖρον ἐν τῷ ἀφανεῖ ἔτι προεώρα μάλιστα. καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν φύσεως μὲν δυνάμει, μελέτης δὲ βραχύτητι κράτιστος δὴ οὗτος αὐτοσχε διάζειν τὰ δέοντα ἐγένετο. [1.138.4] νοσήσας δὲ τελευτᾷ τὸν βίον· λέγουσι δέ τινες καὶ ἑκούσιον φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν, ἀδύνατον νομίσαντα εἶναι ἐπιτελέσαι βασιλεῖ ἃ ὑπέσχετο.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΑ :
φύσεως ἰσχὺν : η δύναμη του πνεύματος/ της ψυχής
διαφερόντως : με διαφορετικό τρόπο
σύνεσις, -εως , συν + ἳημι = συνάντηση
παραχρῆμα = στη στιγμή, αμέσως
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
- Να γράψετε τα παρακάτω ουσιαστικά σε ενικό – πληθυντικό :
ὁ Θεμιστοκλῆς ,φύσεως, ἰσχὺν ,βουλῆς ,χεῖρας , δυνάμει, μελέτης , τὸν βίον, φαρμάκῳ .
- Να γράψετε τις μετοχές σε ενικό – πληθυντικό και στα 3 γένη :
Δηλώσας, τῶν μελλόντων, τοῦ γενησομένου , νομίσαντα .
- Να γράψετε τις αντωνυμίες σε ενικό – πληθυντικό και να δηλώσετε το είδος τους :
αὐτὸ, οὗτος, ἃ .
- Να σχηματίσετε τα παραθετικά των παρακάτω τύπων του κειμένου :
Βεβαιότατα, μᾶλλον , πλεῖστον , ἄριστος .
- Να γίνει Χρονική Αντικατάσταση των τύπων :
Ην, δηλώσας, θαυμάσαι, τοῦ γενησομένου , ἐξηγήσασθαι ,αὐτοσχεδιάζειν, ἐγένετο, λέγουσι, ἀποθανεῖν , ὑπέσχετο.
- Να γίνει Εγκλιτική Αντικατάσταση των ρημάτων στον τύπο που ζητείται :
- τοῦ γενησομένου (γ’ ενικό ίδιου χρόνου)
- λέγουσι (β’ ενικό, Αορίστου β’, ίδια φωνή)
- ἀποθανεῖν (γ’ πληθυντικό, ίδιο χρόνο, ίδια φωνή)
- ὑπέσχετο ( α’ πληθυντικό, Ενεστώτα, ίδια φωνή) .
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
- Ποιητικό αίτιο : προσδιορισμός που δηλώνει κυρίως πρόσωπο και σπάνια πράγμα . Πολλά ρήματα ενεργητικής φωνής είναι παθητικής διάθεσης και δέχονται ποιητικό αίτιο ( πάσχω, δυστυχῶ κ.λπ.). Άλλα ρήματα, αν και είναι παθητικής φωνής έχουν ενεργητική σημασία (φείδομαι κ.λπ) και δε δέχονται ποιητικό αίτιο .
Μτφ : από +αιτιατική
- Μετοχή ως κατηγορούμενο # Κατηγορούμενο : Με το κατηγορούμενο δηλώνεται κάτι μόνιμο, βέβαιο ενώ με την κατηγορηματική μετοχή σε θέση κατηγορουμένου δηλώνεται κάτι προσωρινό (μτφ: τότε, εκείνη την ώρα κ.λπ.)