Ενότητα 13

Διονυσίου τυραννοῦντος Φιντίας τις Πυθαγόρειος

Όταν ασκούσε την εξουσία ο Διονύσιος, κάποιος Φιντίας Πυθαγόρειος,

ἐπιβεβουλευκὼς τῷ τυράννῳ,

που είχε συνωμοτήσει εναντίον του άρχοντα,

μέλλων δὲ τῆς τιμωρίας τυγχάνειν,

και επρόκειτο να τιμωρηθεί,

ᾐτήσατο παρὰ τοῦ Διονυσίου χρόνον

ζήτησε χρόνο από τον Διονύσιο,

εἰς τὸ πρότερον ἅ βούλεται διοικῆσαι

για να τακτοποιήσει προηγουμένως τις υποθέσεις του·

δώσειν δ’ ἔφησεν ἐγγυητήν τῶν φίλων ἕνα.

και είπε ότι θα δώσει για εγγύηση ένα φίλο του.

Τοῦ δὲ δυνάστου θαυμάσαντος, εἰ τοιοῦτός ἐστι φίλος

Κι επειδή ο άρχοντας απόρησε αν υπάρχει τέτοιος φίλος

ὅς ἑαυτὸν εἰς τὴν εἱρκτήν ἄντ' ἐκείνου παραδώσει,

που θα δεχτεί να φυλακιστεί αντί για εκείνον,

προεκαλέσατό τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας,

ο Φιντίας προσκάλεσε κάποιον από τους φίλους του,

Δάμωνα ὄνομα, Πυθαγόρειον φιλόσοφον,

που ονομαζόταν Δάμων και ήταν Πυθαγόρειος φιλόσοφος,

ὅς ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη.

ο οποίος μπήκε αμέσως εγγυητής του.

Τινὲς μέν οὖν ἐπῄνουν τὴν ὑπερβολήν

Μερικοί λοιπόν, επαινούσαν την υπερβολή

τῆς πρὸς τοὺς φίλους εὐνοίας,

της αγάπης προς τους φίλους,

τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον.

κάποιοι όμως καταλόγιζαν επιπολαιότητα και παραφροσύνη στον εγγυητή.

Πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ δῆμος συνέδραμεν,

Την καθορισμένη ώρα όλος ο λαός συγκεντρώθηκε

καραδοκῶν εἰ φυλάξει τὴν πίστιν Φιντίας.

περιμένοντας με αγωνία αν ο Φιντίας τηρήσει την υπόσχεσή του.

Ἤδη δὲ τῆς ὥρας συγκλειούσης Φιντίας ἀνελπίστως

Και όταν πια πλησίαζε η ώρα, ο Φιντίας ανέλπιστα

ἐπὶ τῆς ἐσχάτης τοῦ χρόνου ῥοπῆς δρομαῖος ἦλθε.

ήρθε τρέχοντας την τελευταία στιγμή.

Θαυμάσας οὖν ὁ Διονύσιος

Ο Διονύσιος, λοιπόν, από θαυμασμό

ἀπέλυσεν τῆς τιμωρίας τὸν ἐγκαλούμενον

απάλλαξε από την τιμωρία τον κατηγορούμενο

καὶ παρεκάλεσε τοὺς ἄνδρας

και ζήτησε από τους (δύο) άνδρες

τρίτον ἑαυτὸν εἰς τὴν φιλίαν προσλαβέσθαι.

να τον δεχτούν ως τρίτο μέλος της φιλίας τους.

Κείμενο

Δοκίμαζε τοὺς φίλους ἔκ τε τῆς περὶ τὸν βίον ἀτυχίας καὶ τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις κοινωνίας· τὸ μὲν γὰρ χρυσίον ἐν τῷ πυρὶ βασανίζομεν, τοὺς δὲ φίλους ἐν ταῖς ἀτυχίαις διαγιγνώσκομεν. Οὕτως ἄριστα χρήσει τοῖς φίλοις, ἐὰν μὴ προσμένῃς τὰς παρ' ἐκείνων δεήσεις, ἀλλ' αὐτεπάγγελτος αὐτοῖς ἐν τοῖς καιροῖς βοηθῇς.

Ἰσοκράτης, Πρὸς Δημόνικον 25-26

Μετάφραση

Δοκίμαζε τους φίλους και από τις ατυχίες στη ζωή και από τη συμμετοχή στους κινδύνους· γιατί το χρυσάφι το δοκιμάζουμε στη φωτιά, τους φίλους όμως τους διακρίνουμε στις ατυχίες. Τόσο άριστα θα συμπεριφέρεσαι στους φίλους αν δεν περιμένεις τις παρακλήσεις τους αλλά αν τους βοηθάς αυθόρμητα σ' αυτούς τους καιρούς.